Ultranowoczesna kopuła Alvernia Studios skupiła chóry i widzów – ale także sprzęt i ekipy realizujące nagranie – wokół umiejscowionej środkowo sceny, przypominając jednocześnie ascetyczną salę koncertową, studio nagraniowe i plan filmowy. Tak zorganizowana przestrzeń pozwoliła zniwelować dystans pomiędzy widownią a twórcami spektaklu, jak również wywołać wrażenie, że wszyscy widzowie są jednocześnie uczestnikami „pasji”. Rejestracja umożliwia oglądanie spektaklu z kilku różnych perspektyw, co ze względu na aranżację studia nie było możliwe podczas trwania widowiska. Daje to poczucie bycia w centrum tej historii, doświadczenia muzyki zarejestrowanej z dużą dbałością o jakość dźwięku oraz w inscenizacji podkreślającej współczesny wymiar tego dzieła.
Intymna i ascetyczna reżyseria Grzegorza Jarzyny, będąca pewnego rodzaju hołdem złożonym Mistrzowi w roku poprzedzającym osiemdziesiątą rocznicę jego urodzin, podąża za dźwiękami muzyki, subtelnie wskazując, w którym momencie tego pasyjnego misterium się znajdujemy. Podczas spektaklu sam kompozytor nie tylko poprowadził AUKSO Orkiestrę Kameralną Miasta Tychy, solistów: Iwonę Hossę – sopran, Thomasa E. Bauera – baryton, Piotra Nowackiego – bas oraz Zespół Śpiewaków Miasta Katowice „Camerata Silesia” wraz z Chłopięcym chórem Pueri Cantores Sancti Nicolai, ale pojawił się także w wizualizacjach wyświetlanych na sklepieniu studia. Widzowie oglądają Krzysztofa Pendereckiego kreślącego na białej kartce papieru symboliczny wykres emocji towarzyszących mu podczas słuchania własnego utworu, a także obraz jego fal mózgowych zarejestrowanych za pomocą encefalografu, co jest nawiązaniem do Polymorphii, innego awangardowego utworu kompozytora. Artystycznie spotkanie obu twórców było również impulsem dla Krzysztofa Pendereckiego do wprowadzenia w utworze minimalnych zmian i dookreślenia pewnych, pozostających dotychczas w gestii dyrygenta, fragmentów partytury.
[NInAteka]
Produkcja: 2012
Premiera TV: brak informacji
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
-
brak informacji
-
i inni
Notatki:
Grzegorz Jarzyna, jeden z najciekawszych polskich reżyserów, znany z realizacji m.in. Bzika tropikalnego czy Magnetyzmu serca, sięgnął po jeden z najsłynniejszych utworów Krzysztofa Pendereckiego – Pasję wg św. Łukasza skomponowaną w latach 60. XX wieku na zamówienie niemieckiego radia Westdeutscher Rundfunk z okazji 700-lecia katedry w Münster. Dwa spektakle w podkrakowskich Alvernia Studios, prezentujące utwór w ascetycznej inscenizacji Jarzyny, odbyły się 31 marca i 1 kwietnia 2012 roku.
01.170202
(POL) polski,
- BRAK DODATKOWYCH ILUSTRACJI -
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz